Avşar z CHP komentuje Kanal Istanbul: „Buduje się go dla kapitału, a nie dla dobra publicznego”.

Wiceprzewodniczący CHP Tekirdağ, Cem Avşar, stwierdził, że projekt Kanału Stambułskiego służy grupom kapitałowym , a nie interesowi publicznemu, i zapytał ministra środowiska, urbanizacji i zmian klimatu Murata Kuruma: „Biorąc pod uwagę ryzykowne zasoby budowlane Stambułu, gotowość na trzęsienia ziemi i pilne potrzeby, jak ocenia Pan wykorzystanie środków publicznych przeznaczonych na projekt w takich obszarach, jak transformacja ryzykownych budynków, poprawa infrastruktury transportowej i ochrona istniejących zasobów wodnych, w ramach zasad „gospodarności, efektywności i skuteczności”? Planuje Pan przeprowadzenie badania w tej sprawie”.

Avşar zwrócił się z pytaniem parlamentarnym do Przewodniczącego Wielkiego Zgromadzenia Narodowego Turcji, prosząc o odpowiedź Murata Kuruma, Ministra Środowiska, Urbanizacji i Zmian Klimatu.

Avşar stwierdził, że projekt Kanału Stambulskiego powstaje z premedytacją, wbrew opiniom instytucji, analizom naukowym i technicznym oraz ekspertyzom. Dodał, że projekt jest przedmiotem obrad nie ze względu na obietnicę bezpieczeństwa nad Bosforem, ale ze względu na nieuczciwe zyski i ryzyko. Stwierdził również, że projekt zagrozi zasobom wodnym, stwarza ryzyko geologiczne z powodu trzęsień ziemi, zagraża rolnictwu i środowisku, ignoruje plany miejskie i procesy sądowe, generuje nieuczciwe zyski poprzez zwiększanie powierzchni zabudowy i zmiany planów oraz stwarza poważne zagrożenia dla bezpieczeństwa.

Avşar stwierdził również, że Stambuł nie jest w stanie utrzymać nowej populacji liczącej 2 miliony mieszkańców, że kanał o szerokości 698 metrów stwarza takie same zagrożenia dla bezpieczeństwa, że ​​służy pewnym grupom kapitałowym, a nie dobru publicznemu, że zapora Sazlıdere przestała być źródłem wody pitnej, że jezioro Terkos jest zagrożone, że zasoby słodkiej wody gruntowej ulegną degradacji, że grunty rolne i leśne zostaną zniszczone, że plan ochrony środowiska został arbitralnie zmieniony, a procesy sądowe i opinie ekspertów zostały zignorowane.

Avşar stwierdził, że projekt Kanału Stambułskiego jest najczęściej omawianym publicznie projektem od czasu jego wprowadzenia w 2011 r. i budzi poważne obawy pod względem technicznym, naukowym, bezpieczeństwa, środowiskowym i ekonomicznym dla Stambułu, największego i najbardziej rozwiniętego miasta w kraju, pod względem gospodarki, przemysłu, turystyki, kultury, sztuki, nauki i dyplomacji.

Avşar oświadczył, że projekt ten pozostaje w programie nie tylko ze względu na rzekomy cel ograniczenia ruchu statków na Bosforze, ale także ze względu na nowe plany urbanistyczne, przepisy dotyczące zagospodarowania przestrzennego, inwestycje infrastrukturalne i wynikające z nich oczekiwania nieuczciwych zysków, które będą się z nim wiązać. Stwierdził również, że nie jest jasne, jakie środki są podejmowane, aby zapobiec wpływowi projektu na grunty rolne, zbiorniki wodne i obszary chronionej przyrody oraz aby chronić te obszary.

"KANAŁ STANOWI ZAGROŻENIE DLA STAMBUŁU"

Avşar oświadczył: „Projekt ten zagrozi zasobom wodnym Stambułu, które znajdują się wzdłuż trasy, jest geologicznie nieodpowiedni na ryzyko trzęsień ziemi, stwarza zagrożenie dla rolnictwa i środowiska, ignoruje plany miejskie i procesy sądowe oraz generuje nieuczciwe zyski poprzez zwiększanie powierzchni zabudowy i zmiany planów, a jednocześnie stwarza poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa”.

Avşar stwierdził, że projekt nie jest obecnie jedynie projektem transportowym lub bezpieczeństwa. Dodał, że zasoby naturalne, środowisko, zasoby wodne i grunty rolne Stambułu są zagrożone wyginięciem. Zauważył również, że zgodnie z raportem OOŚ, realizacja projektu spowodowałaby spadek poziomu wody w Morzu Czarnym, rzekach uchodzących do Morza Czarnego i Morzu Azowskim, co stanowiłoby poważne zagrożenie dla naszego kraju. Stwierdził również, że planowana liczba mieszkańców nowego miasta znacznie przekroczy pierwotnie deklarowane 500 000, a planowana pojemność obiektów wskazuje na 2 miliony mieszkańców.

Avşar zauważył, że projekt opiera się na ryzyku związanym z ruchem statków i wypadkami na Bosforze, ale dodał, że ryzyko, na jakie narażeni są mieszkańcy brzegów Bosforu, będzie się mnożyć, gdy kanał, który w najwęższym miejscu ma 698 metrów, zostanie otwarty. Takie samo ryzyko będzie dotyczyć również okolicznych obszarów mieszkalnych.

Avşar stwierdził, że przywileje przyznane rozszerzonym obszarom, zwłaszcza tym oznaczonym jako „specjalne obszary projektowe”, zwiększenie gęstości zabudowy i powierzchni użytkowej oraz możliwości, takie jak transfery terenów budowlanych, służą interesom niektórych grup kapitałowych, a nie dobru publicznemu projektu. Stwierdził również, że budowa dziesiątek tysięcy domów mieszkalnych przez TOKİ trwa nieprzerwanie na kluczowych obszarach wodnych Stambułu, pastwiskach i gruntach rolnych, mimo że trwają procesy sądowe, a plany są unieważniane przez sądy.

Avşar stwierdził, że kolejnym niszczycielskim skutkiem projektu Kanału Stambułskiego jest całkowite zniszczenie zapory Sazlıdere, która dostarcza do Stambułu średnio 55 milionów m3 wody rocznie i stanowi znaczną część całkowitej pojemności zbiorników wodnych miasta. Dodał: „Co więcej, pomimo prawa İSKİ do korzystania z zapory i jej prawnego statusu ochronnego, została ona wyłączona z funkcji źródła wody pitnej na mocy dekretu prezydenckiego”.

"JEZIORO TERKOS JEST ZAGROŻONE"

Avşar stwierdził, że jezioro Terkos, inne ważne źródło wody, również jest zagrożone. Wykop kanału uniemożliwiłby zasilanie jeziora z basenu wschodniego, mógłby spowodować wyciek wody z jeziora do kanału i pogorszyć jakość wody w jeziorze. Avşar stwierdził: „Zniszczenie wydm Terkos i historyczne zalesianie wydm zagroziłoby jakości wody pitnej w jeziorze”.

Avşar oświadczył, że trasa projektu przebiega przez obszary, na których znajdują się strategiczne zasoby wód gruntowych Stambułu, a prace wykopaliskowe zakłócą przepływ wód gruntowych i doprowadzą do zasolenia zasobów słodkiej wód gruntowych oraz pogorszenia ich jakości.

Avşar poruszył również kwestię szkód, jakie projekt kanału wyrządzi równowadze ekologicznej i obszarom rolniczym, zauważając:

Niszczy również grunty rolne i leśne, które są kluczowe dla bezpieczeństwa żywnościowego i równowagi ekologicznej Stambułu. Tysiące hektarów żyznych gruntów rolnych i pastwisk jest zagrożonych przekształceniem w betonową dżunglę. Znaczna część Lasów Północnych, siły napędowej Stambułu, zostanie nieodwracalnie zniszczona przez kopalnie, które zostaną otwarte pod kanały, drogi dojazdowe, nowe osiedla i zabudowę.

„PLAN PLANOWANIA ŚRODOWISKOWEGO ZMIENIA SIĘ W SKRÓCIE”

Avşar stwierdził, że Plan Środowiskowy w skali 1/100 000, który jest statutem miasta, był zmieniany wiele razy, a plany w mniejszej skali są stale rewidowane, co pokazuje brak planowania w tym projekcie.

Avşar stwierdził również, że w licznych pozwach wniesionych przez samorządy i właściwe izby zawodowe, ekspertyzy jednoznacznie ujawniły wady projektu, że proces był kontynuowany w drodze nowej decyzji pomimo decyzji o wstrzymaniu wykonania, a ekspertyzy również zostały zignorowane. Zadał Ministrowi następujące pytania:

Jaka jest łączna powierzchnia terenu przeznaczonego pod zabudowę w ramach projektu Kanał Stambuł? Jaki jest przybliżony zysk ekonomiczny osiągnięty dzięki zmianie przeznaczenia tych gruntów i zwiększeniu ich powierzchni użytkowej? Kto skorzystał na tym wzroście wartości? Czy nasze ministerstwo przygotowało plan generalny dotyczący potencjalnego wpływu projektu na bezpieczeństwo żywnościowe, zbiorniki wodne, równowagę mikroklimatyczną, ryzyko trzęsień ziemi, produkcję rolną, bezpieczeństwo i planowanie urbanistyczne Stambułu? Jeśli tak, to czy podczas przygotowywania tego planu uwzględniono różne raporty i analizy przygotowane przez odpowiednie organizacje społeczeństwa obywatelskiego, izby zawodowe, uniwersytety i ekspertów? Jaki jest obecny całkowity koszt inwestycji w projekt? Jaki jest model finansowania projektu? Czy wdrażany jest model partnerstwa publiczno-prywatnego? Ile przetargów ogłoszono w tym zakresie? Jaki jest całkowity koszt tych przetargów i jakie firmy je przeprowadziły? Ponadto, ile środków z budżetu centralnego przeznaczono do tej pory na projekt Kanał Stambuł?

Biorąc pod uwagę ryzykowne zasoby budowlane Stambułu, gotowość na trzęsienia ziemi i pilne potrzeby, jak ocenia Pan/Pani wykorzystanie środków publicznych przeznaczonych na Projekt w takich obszarach, jak transformacja ryzykownych budynków, poprawa infrastruktury transportowej i ochrona istniejących zasobów wodnych w kontekście zasad „gospodarności, efektywności i skuteczności”? Czy planuje Pan/Pani przeprowadzić badanie na ten temat? Jakie korzyści publiczne oczekiwano w związku z usunięciem zapory Sazlıdere, która dostarcza średnio 55 milionów m3 wody do Stambułu rocznie i stanowi znaczną część całkowitej pojemności magazynowej miasta, z funkcji źródła wody pitnej na mocy dekretu prezydenckiego, pomimo że podlega ona prawom użytkowania i statusowi ochrony prawnej İSKİ? W jaki sposób planuje się zrekompensować tę stratę w zaopatrzeniu Stambułu w wodę? Czy posiada Pan/Pani badanie na ten temat? Jaki odsetek planowanych budynków na obszarze przeznaczonym pod zabudowę stanowią mieszkania socjalne, a jaki luksusowe rezydencje i obiekty przeznaczone dla segmentu średniego i wyższego? Jakie są wymagania dotyczące wniosków o mieszkania socjalne? Czy poinformuje Pan opinię publiczną o tej sprawie? Projektu; Jak ocenia Pan kwestię wstrzymania przez sądy wykonania znacznej części pozwów wniesionych przez izby zawodowe, organizacje pozarządowe i odpowiednie instytucje publiczne z uwagi na ich szkodliwość dla interesu publicznego, zasad planowania urbanistycznego, rolnictwa i zasobów wodnych, a także fakt, że decyzja nie została uznana i proces jest kontynuowany w drodze nowej decyzji?

Podczas gdy wciąż pojawiają się skargi na obecne zatłoczenie i natężenie ruchu w Stambule, zachęty do powrotu do wsi i rozmowy o rewitalizacji produkcji rolnej, jak ocenia Pan/Pani wzrost liczby mieszkańców Stambułu o ponad 2 miliony pod względem poziomu życia, planowania urbanistycznego i zasad zarządzania? W jakim stopniu Pana/Pani ministerstwo broni zmian w planie zagospodarowania przestrzennego wprowadzonych w ramach projektu Kanału Stambuł, uznając je za zgodne z zasadami partycypacji społecznej, prawami środowiskowymi i interesem publicznym? Na jakich raportach opierają się te argumenty? Czy przeprowadzono analizę porównawczą z raportami przygotowanymi przez odpowiednie organizacje pozarządowe, izby zawodowe, uniwersytety i ekspertów w tej dziedzinie, w kontekście zasad planowania urbanistycznego? Chociaż uzasadnieniem projektu jest „ryzyko wypadków i ruchu statków na Bosforze”, biorąc pod uwagę możliwość, że w przypadku powstania nowego miasta wzdłuż trasy Kanału, w jego najwęższym punkcie o długości 698 metrów będzie wymagany dwukierunkowy przepływ, a nawet że może on się odwrócić, ryzyko związane z Bosforem będzie wielokrotnie większe dla Kanału. Jakie środki są planowane w celu przeciwdziałania temu zagrożeniu bezpieczeństwa? Czy istnieją jakieś badania na ten temat?